Η ευτυχία και η αισιοδοξία είναι…μέσα σου!

Κάποτε υπήρχε ένας άρχοντας που όταν ξυπνούσε με θετική διάθεση όλα του φαινόταν όμορφα. Τα χωράφια ήταν γεμάτα με χρώματα, οι χωρικοί ήταν χαρούμενοι και χαμογελαστοί, το φαγητό του ήταν πεντανόστιμο, έδινε επιπλέον επιδόματα σε φτωχές οικογένειες, μείωνε τους φόρους που επέβαλε στους κατοίκους του κράτους του…

Υπήρχαν όμως και μέρες που δεν ξυπνούσε με αισιοδοξία, αλλά με νευρικότητα και άγχος. Εκείνες τις μέρες ήταν ανήσυχος, όλα του έφταιγαν, τα χωράφια ήταν γεμάτα με ζιζάνια, οι χωρικοί ήταν κατσούφηδες και ειρωνικοί,  το φαγητό του ήταν άνοστο, έκοβε τα επιδόματα βοήθειας σε φτωχές οικογένειες, αύξανε τους φόρους στους κατοίκους του κράτους του…

Κάποια μέρα κάλεσε τους συμβούλους – γιατρούς του και τους είπε να βρούνε ένα φάρμακο που θα τον έκανε να είναι πάντα χαρούμενος και ευτυχισμένος. Μετά από πολλές συνταγές και γιατροσόφια η λύση δεν είχε δοθεί. Όλοι οι σύμβουλοι – γιατροί παραδέχτηκαν την ήττα τους! Ο άρχοντας έβαλε τα κλάματα.

Τότε, εμφανίστηκε ένας ταξιδιώτης και ζήτησε να δει τον άρχοντα, ισχυριζόμενος ότι είχε το φάρμακο που ζητούσε ο άρχοντας. Φορούσε ένα παλτό ξεθωριασμένο, τα μαλλιά του ήταν ατημέλητα, τα παπούτσια του γεμάτα λάσπες. Ο άρχοντας τον κοίταξε με δυσπιστία. Αναρωτήθηκε αν πράγματι αυτός ο άνθρωπος είχε να του δώσει τη λύση που ήθελε. Μετά από αρκετές στιγμές σιωπής ο άρχοντας ρώτησε τον άνθρωπο αν είχε αυτό που είχε υποσχεθεί ότι έχει. 

Τότε, χωρίς να μιλήσει ο ταξιδιώτης έβγαλε από την τσέπη του ένα χρυσό κουτί και το πρόσφερε στον άρχοντα. Ο άρχοντας πήρε γεμάτο ενθουσιασμό το κουτί και το άνοιξε. Με μεγάλη του λύπη διαπίστωσε ότι το εσωτερικό του κουτιού ήταν άδειο. «Τι είναι αυτό;» είπε με θυμό. «Εσύ ο ίδιος!» του απάντησε ο ταξιδιώτης και συνέχισε «Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα χρυσό κουτί, το εσωτερικό του το γεμίζει ο ίδιος μόνος του. Δεν είδες όμως καλά το κουτί. Στο πάνω μέρος του καπακιού υπάρχει κάτι που πρέπει να διαβάζεις κάθε φορά που έχεις κακή διάθεση…». Ο άρχοντας ξανακοίταξε κάτω από το καπάκι. Εκεί υπήρχε μία επιγραφή που έγραφε: Η δυσκολία θα περάσει, αρκεί να το θέλεις ΕΣΥ!

Έτσι είναι μικρέ μου φίλε. Όποιο πρόβλημα και αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε πρέπει να το βλέπουμε ως κάτι εφήμερο και μικρό. Άλλωστε, όλα περνούν και ξεχνιούνται. Το είχε πει και ο Σωκράτης ο σούπερ σταρ «Είναι ανώτερη σοφία να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό!». Σου εύχομαι να ξυπνάς πάντα με καλή διάθεση και χαμόγελο. Κι όταν η διάθεσή σου είναι κάπως, το πρωί που πλένεσαι κοίτα τον καθρέφτη, χαμογέλα του και πες του μία γλυκιά καλημέρα! Καλημέρα και από εμένα με ένα ειλικρινές χαμόγελο…

Απόστολος Μεμτσούδης 

Εκπαιδευτικός