Η αξία του βραχιολιού…

Γράφει ο Απόστολος Μεμτσούδης

Εκπαιδευτικός

Κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη εκτίμησης, σεβασμού και αποδοχής από τους συνανθρώπους του. Ο καθένας από εμάς έχει νιώσει την απόρριψη, τον παραγκωνισμό και την περιφρόνηση. Ισχυρά συναισθήματα κρύβονται πίσω από αυτές τις λέξεις. Είναι ανάγκη του καθένα από εμάς να απολαμβάνουμε τον σεβασμό, την εκτίμηση και την αποδοχή, διότι μέσω αυτών μπορούμε να χτίζουμε την αυτοπεποίθησή μας.

Όταν δεν σε παίζουν οι συμμαθητές σου, όταν δεν σε επιλέγουν από τους πρώτους στην ομάδα, όταν κάνεις κάποιο λάθος μέσα στην τάξη και καταλαβαίνεις ότι κάποιοι γελούν εναντίον σου, όταν σου λένε ότι συνέχεια κάνεις λάθη, όταν…

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που ένιωθε αδύναμο, αδέξιο και ανίκανο. Περνούσε αρκετά βράδια στο κρεβάτι του κλαίγοντας απαρηγόρητο. Κάποια μέρα έπαιζε στην αυλή μόνο του και τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια του, ενώ τριγύρω έπαιζαν πολλά παιδιά. Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκε μια γερόντισσα και την πλησίασε. «Τι έχεις;» την ρώτησε. Σήκωσε το κεφαλάκι του και είδε την γερόντισσα «Μου λένε όλοι ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι είμαι αδέξια, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά…Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;» απάντησε και συνέχισε να κλαίει. Τότε η γερόντισσα της χάιδεψε το κεφάλι και της είπε «Δεν μπορώ να σου λύσω το πρόβλημά σου αυτήν την στιγμή γιατί έχω ένα δικό μου. Χρωστώ κάποια χρήματα και πρέπει να τα επιστρέψω σε αυτόν που μου τα δάνεισε. Θα μπορούσες σε παρακαλώ να πάρεις αυτό το βραχιόλι και να πας στην αγορά να το πουλήσεις. Αλλά να προσέξεις να μην δεχτείς λιγότερα από δύο χρυσά νομίσματα». Το κοριτσάκι πήρε το βραχιόλι και ξεκίνησε για την αγορά.

Η αγορά ήταν γεμάτη με εμπόρους. Προσπάθησε να πουλήσει το βραχιόλι. Κάθε ένας έμπορος στην αρχή το έβλεπε με αρκετό ενδιαφέρον, αλλά μόλις άκουγε την τιμή που ήθελε να το πουλήσει το κοριτσάκι, γέλαγε και την έδιωχνε. Μόνο ένας έμπορος της πρόσφερε τρία ασημένια νομίσματα, αλλά το κοριτσάκι δεν δέχτηκε. Γύρισε στην γερόντισσα και της διηγήθηκε τι είχε συμβεί. «Δεν μπορείς να γελάσεις τους ανθρώπους για την αξία του βραχιολιού» είπε στην γερόντισσα μετά το τέλος της διήγησης. «Πράγματι δεν μπορείς να γελάσεις κάποιον για την αξία του βραχιολιού. Όμως, ειδικός για να εκτιμήσει το βραχιόλι είναι ένας χρυσοχόος, έτσι δεν είναι; Σε παρακαλώ, μπορείς να πας στον χρυσοχόο να σου κάνει μία εκτίμηση;» την παρακάλεσε. Το κοριτσάκι ξεκίνησε για τον χρυσοχόο.

Όταν έφτασε στο χρυσοχοείο, ο χρυσοχόος επεξεργάστηκε το βραχιόλι και στο τέλος της είπε «Πού το βρήκες αυτό το βραχιόλι;» το κοριτσάκι δεν απάντησε. «Λοιπόν, γι’ αυτό το βραχιόλι μπορώ να σου δώσω εξήντα πέντε χρυσά νομίσματα, αλλά αν δεν βιάζεσαι μπορώ να σου εξασφαλίσω μέχρι και ενενήντα». Άστραψαν τα μάτια του κοριτσιού. «Δεν μπορώ ν’ απαντήσω τώρα, θα έρθω σε λίγο πάλι» του απάντησε σχεδόν τραυλίζοντας.

Γυρίζοντας στην γερόντισσα της διηγήθηκε τι είχε συμβεί στο χρυσοχοείο. Τότε η γερόντισσα την πήρε στα γόνατά της «Λοιπόν μικρή μου, εσύ είσαι το βραχιόλι. Είσαι ένα πολύτιμο και μοναδικό βραχιόλι και σαν τέτοιο που είσαι μόνο ένας ειδικός μπορεί να σε εκτιμήσει. Μην τρέχεις σε αγορές και σε παζάρια να ζητάς εκτίμηση, γιατί κανένας από εκεί δεν μπορεί να εκτιμήσει την πραγματική σου αξία!». Έβαλε το βραχιόλι στον δεξί της καρπό, χαμογέλασε στο κοριτσάκι και έφυγε… 

Καλή χρονιά...

Φίλος ή γνωστός;

Γράφει ο Απόστολος Μεμτσούδης

apostolosmemtsoudis@gmail.com

Καλή σας χρονιά αγαπημένοι μου φίλοι ή γνωστοί; Εν πάση περιπτώση, ο χρόνος θα δείξει! Φίλος ή γνωστός; Είναι ένα ερώτημα που ακόμα με βασανίζει και συνεχώς στριφογυρίζει μέσα στο μυαλό μου! Τελικά, τι είναι φίλος και ποια η διαφορά του από έναν γνωστό; Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, θα σας πω μία ιστορία. Έτοιμοι;

Μια φορά, πριν αρκετό καιρό, ο Νικόλας είχε ανάγκη από χρήματα. Σκέφτηκε, το ζύγισε το θέμα και αποφάσισε να πάει στον εργοδότη του να του ζητήσει τη βοήθειά του. Τόσα χρόνια δούλευε κοντά του και δεν πίστευε ότι θα του αρνιόταν τη βοήθειά του. Ο εργοδότης του, γνωστός ή φίλος, προκειμένου να ικανοποιήσει το αίτημά του, του έθεσε την εξής πρόκληση: Αν καταφέρει να περάσει μια ολόκληρη νύχτα στην κορυφή ενός βουνού, θα του έδινε το χρηματικό ποσό που του ζήτησε, όμως αν αποτύγχανε, θα έπρεπε για όλο το υπόλοιπο διάστημα να εργαζόταν δωρεάν!

Όταν έφυγε ο Νικόλας από το γραφείο του εργοδότη του, βγήκε έξω στο δρόμο. Ο κρύος αέρας που φυσούσε του πάγωνε ακόμα και το μεδούλι των οστών του! Το χιονόνερο που έπεφτε τον έκοβε σαν λεπίδα! Η σκέψη ότι θα περνούσε μια νύχτα στην κορυφή του βουνού με τέτοιες καιρικές συνθήκες, τον γέμιζε με τρόμο. Μονολογούσε ότι ήταν τρέλα που δέχτηκε αυτήν την πρόκληση. Αλλά είχε τεράστια ανάγκη τα χρήματα. Αποφάσισε να ζητήσει τη γνώμη του καλύτερού του φίλου.

Μόλις ενημέρωσε το φίλο του, αυτός αφού σκέφτηκε για λίγο του αποκρίθηκε: «Μην ανησυχείς, εγώ θα σε βοηθήσω. Αύριο το βράδυ όταν θα βρίσκεσαι στην κορυφή του βουνού, κοίταξε ευθεία μπροστά. Θα είμαι στην κορυφή του απέναντι βουνού. Θα έχω ανάψει μια φωτιά και θα την διατηρήσω αναμμένη όλη τη νύχτα. Θα κοιτάς τη φωτιά, θα σκέφτεσαι τη φιλία μας, και αυτό θα σε κρατήσει ζεστό. Έτσι θα καταφέρεις να περάσεις όλη τη νύχτα. Στο τέλος,  θα σου ζητήσω κάτι σε αντάλλαγμα. "

Εκείνο το βράδυ, ο Νικόλας ανέβηκε στην κορυφή του βουνού. Κοίταξε στην απέναντι κορυφή και είδε μία τεράστια φωτιά. Μια σκιά χόρευε και τραγουδούσε. η φωνή του φίλου του έφτανε στ’ αυτιά του δύσκολα λόγω του δυνατού αέρα. Ο Νικόλας τραγουδούσε και χόρευε όλη την νύχτα! Έτσι, ξημέρωσε και πήγε στον εργοδότη του. Ήταν κατακόκκινος και παγωμένος, αλλά γεμάτος χαρά και ευφορία. Ο εργοδότης του παραξενεύτηκε, αλλά είχε χάσει. Έτσι, ο Νικόλας πήρε τα χρήματα και χαρούμενος έτρεξε στο φίλο του.

Μόλις μπήκε στο σπίτι του, τον αγκάλιασε και τον ευχαρίστησε. Ακολούθως, τον ρώτησε τι ποσό ήθελε για αντάλλαγμα. Ο φίλος του τού πρότεινε να καθίσει δίπλα στο τζάκι. Έφτιαξε ζεστό καφέ και κάθισε κι αυτός δίπλα του. Τον κοίταξε ίσα μέσα στα μάτια και με ψιθυριστή φωνή του είπε: «Ναι, θέλω αντάλλαγμα, αλλά δεν είναι χρήματα. Θέλω μόνο να υποσχεθείς ότι αν ποτέ φυσήξει κρύος αέρας στη ζωή μου, θα ανάψεις τη φωτιά της φιλίας μας για να με βοηθήσεις!...»

Οι φίλοι είναι τ’ αδέρφια που επιλέγουμε!

Καλή και δημιουργική χρονιά…

Δημιουργιομαγειρέματα:

Βρες στο λεξικό σου την σημασία των λέξεων με έντονα γράμματα.

Βρες μέσα στο κείμενο εκφράσεις που σου έκαναν εντύπωση. Προσπάθησε να φτιάξεις δικές σου προτάσεις χρησιμοποιώντας τις συγκεκριμένες εκφράσεις.

Φτιάξε την εικόνα των δύο φίλων στ’ αντικρινά βουνά.

ΥΓ₁: Διασκευή ιστορίας από το βιβλίο  “ALEPH” (Π. Κοέλιο)