Γράφει ο Απόστολος Μεμτσούδης
Δάσκαλος
«Δεν καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει. Η απόδοσή μου έχει πέσει κατακόρυφα! Μου
έχουν σπάσει τα νεύρα. Ειλικρινά, είμαι στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού…»
«Τι σου συμβαίνει;»
«Τι μου συμβαίνει; Οι βαθμοί μου στο σχολείο έχουν πέσει κατακόρυφα.»
«Μήπως δεν κάνεις κάτι σωστά;»
«Τι δεν κάνω σωστά; Διαβάζω περισσότερες ώρες από την αρχή της χρονιάς.
Επιμένω και ξαναμελετώ οτιδήποτε δεν καταλαβαίνω. Αλλά… το αποτέλεσμα είναι
χειρότερο από τις προηγούμενες φορές!»
…
Κάποτε ήταν ένας ξυλοκόπος, ο οποίος πήγε να δουλέψει σ’ ένα ξυλουργείο. Η
δουλειά του ήταν να κόβει δέντρα. Μίλησε με τον υπεύθυνο, συμφώνησαν στο ωράριο
και στο μισθό και κατενθουσιασμένος πήγε στο μέρος που του υπέδειξε ο υπεύθυνος
να πιάσει δουλειά.
Την πρώτη μέρα έκοψε δεκαεφτά δέντρα. Μόλις τελείωσε η βάρδιά του, ανάφερε
στον υπεύθυνο ότι έκοψε δεκαεφτά δέντρα. Ο υπεύθυνος γουρλώνοντας τα μάτια από
ευχαρίστηση τον συγχάρηκε και του είπε να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο την
εργασία του.
Την επόμενη μέρα ο ξυλοκόπος πήγε με περισσότερη διάθεση και χαρά στην
δουλειά του, αλλά κατάφερε να κόψει δέκα δέντρα. Στεναχωρήθηκε, αλλά δεν το
έβαλε κάτω. Θα μου λείπει ύπνος σκέφτηκε. Πήγε σπίτι του, έφαγε κι έπεσε
κατευθείαν για ύπνο.
Την τρίτη μέρα ο ξυλοκόπος, αν και έβαλε όλες του τις δυνάμεις, μπόρεσε να
κόψει πέντε δέντρα. Μα πώς είναι δυνατόν, σκέφτηκε, μάλλον είμαι κουρασμένος.
Μόλις πήγε σπίτι έφαγε πάρα πολύ καλά και ξάπλωσε για ύπνο πριν τη δύση του
ήλιου.
Την τέταρτη μέρα ο ξυλοκόπος, παρόλες τις υπεράνθρωπες προσπάθειές του,
έκοψε μόνο δύο δέντρα. Απογοητευμένος πήγε σπίτι χωρίς όρεξη. Την πέμπτη μέρα ο
ξυλοκόπος, μόλις και με τα βίας, έκοψε ένα δέντρο. Ο ξυλοκόπος φοβόταν τι θα
του έλεγε ο υπεύθυνος μόλις διαπίστωνε αυτή του την πτώση στην απόδοσή του.
Ο ξυλοκόπος εξήγησε στον υπεύθυνο τι του συνέβη την περασμένη εβδομάδα. Ο
υπεύθυνος του ξυλουργείου σήκωσε το κεφάλι του και ρώτησε τον ξυλοκόπο πότε
ήταν η τελευταία φορά που ακόνισε το τσεκούρι του. Έκπληκτος ο ξυλουργός του
απάντησε ότι δεν πρόλαβε ν’ ακονίσει το τσεκούρι του γιατί ήταν πολύ
απασχολημένος προσπαθώντας να κόψει δέντρα…
Ο καθένας μας έχει βρεθεί στη δύσκολη θέση της αναποτελεσματικότητας. Τι θα
κάνεις; Θα τα παρατήσεις; Θα ρίξεις το φταίξιμο στον εαυτό σου ή σε άλλους; Θα
κλειστείς στον εαυτό σου και θα μελαγχολήσεις; Θα θεωρήσεις τον εαυτό σου
άχρηστο; Θα…
Τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω δεν θα κάνεις. Όταν φτάσεις σε ένα τέτοιο σημείο
υπάρχουν άλλοι τρόποι για να ξεφύγεις από αυτό το αδιέξοδο. Η αλλαγή ασχολίας,
η απόκτηση ενός χόμπι, ένας περίπατος, μία έξοδο με τους φίλους σου, ένα
παιχνίδι που σ’ ευχαριστεί, η ξεκούραση…είναι μερικές στρατηγικές για ν’
ακονίσεις τα εργαλεία σου (τα οποία δεν τα έχασες ποτέ, απλά τα παραμέλησες!).
Σου εύχομαι καλή ξεκούραση και να έχεις ένα υπέροχο καλοκαίρι…
Καλή αντάμωση
ΥΓ1: Η σημερινή ιστορία είναι μία διασκευή της ιστορίας «Ο
πεισματάρης ξυλοκόπος», Χόρχε Μπουκάι, 2011
ΥΓ2: Να γεμίσεις τις μπαταρίες σου για να μπορούμε να κάνουμε
μεγαλύτερα φιλοσοφικά ταξίδια…
