Τα χαμένα μυστικά…

Του Απόστολου Μεμτσούδη

Κάποτε ήταν ένας τίμιος φτωχός ψαράς¹. Κάθε πρωί, κάθε μέρα έπαιρνε τα σύνεργά του και ανοιγόταν στη θάλασσα. Μία μέρα στα δίχτυα του βρήκε ένα τεράστιο διαμάντι². Ήταν τόσο μεγάλο που αν το πουλούσε θα ζούσε άνετα αυτός και οι οικογένειά του για την υπόλοιπη ζωή τους. Το έβαλε μέσα στο δισάκι του και τράβηξε προς το φτωχικό του σπίτι. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής σκέψεις διάφορες κατακλύζανε το μυαλό του. Μπήκε στην αυλή του σπιτιού και κοντοστάθηκε προβληματισμένος. Το είχε αποφασίσει, δεν θα πουλούσε το διαμάντι! Δεν του άρεσε η ιδέα να αλλάξει τη ζωή του…

Εκείνο το βράδυ κάλεσε τον έμπιστο γιο του και του εκμυστηρεύτηκε για το διαμάντι. Του εξήγησε πως τα χρήματα που θα έπαιρναν από το συγκεκριμένο αντικείμενο θα άλλαζε τη ζωή τους προς το καλύτερο, αλλά όχι και τους χαρακτήρες τους. Έτσι, αποφάσισαν να το θάψουν στον κήπο του σπιτιού τους. Τον όρκισε να μην το πει πουθενά, αλλά μόνο στο πιο έμπιστο παιδί του το οποίο θα αποκτούσε. Βγήκαν στον κήπο και έσκαψαν βαθιά θάβοντας το τεράστιο διαμάντι. Για να γνωρίζουν που βρίσκεται τοποθέτησαν έξι άσπρες πέτρες στο σημείο που ήταν θαμμένο το διαμάντι, όσα και τα μέλη της οικογένειάς τους.

Την επόμενη μέρα, ο φτωχός ψαράς είπε στην γυναίκα του³ να μην πειράξει το μέρος όπου είχε τοποθετήσει τις πέτρες. Η γυναίκα του διερωτήθηκε το λόγο. Ως απάντηση πήρε ότι υπάρχει κάτι στο σημείο που θα φέρει τύχη και ευτυχία στην οικογένεια. Αυτό είπαν και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Το μυστικό το ήξεραν μόνο αυτός κι ο έμπιστος γιος του. Η μία από τις κόρες του ψαρά πήρε χρυσό χρώμα και έβαψε τις πέτρες.

Μία ημέρα, η συγκεκριμένη κόρη είχε εξετάσεις στο σχολείο. Πριν ξεκινήσει για το σχολείο της πήγε στο σημείο που υπήρχαν οι χρυσοβαμμένες πέτρες, τις άγγιξε και ευχήθηκε να πάει καλά στις εξετάσεις⁴. Έτσι κι έγινε, αρίστευσε! Τότε, άρχισαν να πιστεύουν τα λόγια που τους είχε πει ο πατέρας τους. Το μυστικό πήγαινε από γενιά σε γενιά, από έναν έμπιστο σε άλλον. Όλα τα παιδιά που γεννιόντουσαν βάζανε κι από μία πέτρα στο σημείο⁵. Με τα χρόνια δημιουργήθηκε ένας ολόκληρος λόφος με πολύχρωμες πέτρες. Ήταν ο λόφος⁶ της τύχης και της ευτυχίας της οικογένειας.

Κάποια φορά όμως ένας από τους γνώστες του μυστικού δεν πίστεψε την ιστορία με το διαμάντι, διότι ο πατέρας του δεν έκανε τη σωστή επιλογή! Δυστυχώς, δεν μετέφερε το μυστικό στην επόμενη γενιά. Έτσι, το μυστικό χάθηκε μια για πάντα κι αυτό που έμεινε ήταν ένας λόφος από απλές βαμμένες πέτρες⁷! Κανένας δεν μετακίνησε αυτές τις πέτρες. Κανένας δεν έσκαψε στη βάση τους. Κανένας δεν έφτασε ποτέ στην ουσία. Απλά, γιατί χάθηκε η πίστη…

Είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε αυτό το διαμάντι…⁸

Καλό καλοκαίρι

Υ.Γ: Κι επειδή δεν λέμε απλά ιστορίες

¹ΠΟΕΔ

²Ενότητα μελών

³Ηγεσία ΠΟΕΔ

⁴Εμπιστοσύνη των μελών στην Οργάνωση

⁵Οργάνωση με πολλά μέλη

⁶Δύναμη της Οργάνωσης

⁷Κίνδυνος αποσταθεροποίησης

⁸Η ενότητα του κλάδου

⃰Βοηθός Γενικός Οργανωτικός Γραμματέας ΠΟΕΔ, Πρόεδρος Α.Κί.ΔΑ Λευκωσίας