Δεν υπάρχει ασθενής. Εσύ γιατί θέλεις να κάνεις εγχείρηση;

Του Απόστολου Μεμτσούδη

Παρουσιάζονται νέα δεδομένα μπροστά στη διαπραγμάτευση που γίνεται μεταξύ Υπουργείου και ΠΟΕΔ. Αλήθεια, ποια είναι τα νέα δεδομένα; Είναι οι θέσεις της Οργάνωσης που εδώ και αρκετό καιρό έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Εξ αρχής, δηλωνόταν ότι μπορούν να συνυπάρξουν δύο κατάλογοι. Το ανησυχητικό είναι όμως το πώς παρουσιάζεται το θέμα. Τεράστιος τίτλος ότι ο Υπουργός Παιδείας προβαίνει σε νέες παραχωρήσεις! Με αυτόν τον τρόπο ότι η επίσημη πλευρά κάνει ένα βήμα πίσω ή ένα βήμα πιο κοντά στην συντεχνία; Λάθος! Τραγικό λάθος! Έτσι χτίζεται το παιχνίδι της επικοινωνίας και της καθοδήγησης της κοινής γνώμης. Γνώμης και όχι γνώσης, αλλά αυτό είναι άλλο παραμύθι!

Νομικά, λοιπόν, μπορεί να υποστηριχθεί ο δεύτερος κατάλογος. Νομικά, εξασφαλίζονται οι άνθρωποι που έχουν 30 μήνες υπηρεσίας (συνεχόμενη). Νομικά…

Αλήθεια, τους νόμους και τις τροπολογίες αυτών ποιος τους/τις αποφασίζει και διαμορφώνει; Ποιος είναι αυτός που παίρνει το νόμο στα χέρια του (κυριολεκτικά και μεταφορικά); Ποιος είναι αυτός που δρα ως χειρουργός και χρησιμοποιεί το νυστέρι όπως θέλει;

Μήπως, πρέπει να δούμε και αθροιστικά την υπηρεσία των συναδέλφων; Υπάρχουν συνάδελφοι που εργάζονται επτά και οχτώ χρόνια στην εκπαίδευση, που υπηρετούν την παιδεία αυτού του τόπου, που είναι πλήρως καταρτισμένοι, που γνωρίζουν όσο κανένας την διδακτέα ύλη, που ¨παίζουν¨ στα δάκτυλά τους το αναλυτικό πρόγραμμα, που γνωρίζουν την κάθε τάξη ξεχωριστά. Που,όμως, δεν έχουν δικαιώματα (ανεργιακό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αποκοπή μισθοδοσίας, νέο σύστημα εργοδότησης κ.ά.).

Οι φτωχοί συγγενείς της εκπαίδευσης. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τους καθιστούμε και πειραματόζωα στα νέα συστήματα που προτείνονται από ‘δω κι από ‘κει! Θα είναι οι συνάδελφοι που έχουν υποστεί, θα υποστούν και θα επωμίζονται οποιαδήποτε αλλαγή! Επιτακτική ανάγκη είναι η εξασφάλιση αυτών των ανθρώπων (κι όχι συναδέλφων). Πρέπει να δούμε το ηθικό κομμάτι της κατάστασης, το ανθρωπιστικό ή είναι πολύ δύσκολο; Ο χειρουργός δεν πρέπει να κάνει εγχείρηση στο συγκεκριμένο σημείο του σώματος της εκπαίδευσης, διότι απλά δεν νοσεί! Αλλού πρέπει να επέμβει!

Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην αθροιστική υπηρεσία των αντικαταστατών ή σε τέτοιες τροπολογίες που θα διασφαλίζει τη συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων (συναδέλφων).

Αυτό που προέχει, τη δεδομένη στιγμή, είναι η ενότητα του κλάδου. Η ενότητα, η ομοψυχία μπορούν να καθοδηγήσουν το χέρι του χειρουργού προς την σωστή κατεύθυνση.

⃰Βοηθός Γενικός Οργανωτικός ΠΟΕΔ – Πρόεδρος Α.Κί.ΔΑ Λευκωσίας