Ουγκαγκαμπούμ...

*Του Απόστολου Μεμτσούδη

Κάποτε ήταν ένας λαός. Αυτός ο λαός είχε τρία παιδιά. Την δικαιοσύνη, την παιδεία και την υγεία. Ήρθαν δύσκολοι καιροί και αναγκάστηκε ο λαός να ξενιτευτεί για να ζήσει τα παιδιά του. Άφησε πίσω του όμως τους τρεις υπουργούς να τα προσέχουν. Μετά από δύο μήνες ο υπουργός δημοσίας τάξης τηλεφωνά στο λαό και του ανακοινώνει ότι η δικαιοσύνη πέθανε. Συντετριμμένος ο λαός έβαλε τα κλάματα ρωτώντας πως συνέβη αυτό. Ο Υπουργός του απάντησε ότι ανέβηκε στη σκεπή του σπιτιού. Εκεί καβάλησε ένα καλάμι και πήρε φόρα πέφτοντας κάτω. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος! Τότε, ο λαός μέσα από αναφιλητά είπε στον Υπουργό πώς ο τρόπος που παρουσίασε το θάνατο της δικαιοσύνης δεν ήταν ο ενδεδειγμένος. Πώς έπρεπε να παρουσιαστεί απόρησε ο Υπουργός. Θα μπορούσες να με πάρεις τηλέφωνο και να μου πεις ότι η δικαιοσύνη ανέβηκε στην σκεπή του σπιτιού και δεν κατεβαίνει κι ότι την προειδοποίησες ότι είναι επικίνδυνο. Να με ξαναπάρεις τηλέφωνο μετά από δύο – τρεις ώρες και να μου πεις ότι η δικαιοσύνη έπεσε από την σκεπή και την πήγαμε στο νοσοκομείο, αλλά να μην ανησυχώ. Ακολούθως, να με ξαναπάρεις τηλέφωνο και να μου πεις ότι η δικαιοσύνη μπήκε στο χειρουργείο, όμως οι γιατροί σε καθησύχασαν ότι όλα θα πάνε καλά. Αργότερα, να με ξαναπάρεις τηλέφωνο και να μου πεις ότι οι γιατροί έκαναν τα πάντα, αλλά η δικαιοσύνη κατέληξε. Με αυτόν τον τρόπο μου δίνεις τη δυνατότητα να το χωνέψω, να το αποδεχτώ το μοιραίο. Κατάλαβα αποκρίθηκε ο Υπουργός. Δεν περνάει μία ώρα και ξαναχτυπά το τηλέφωνο του λαού. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν οι άλλοι δύο υπουργοί. Λαέ, η Παιδεία κι η Υγεία είναι πάνω στη σκεπή του σπιτιού, κατάλαβες ή θα φάμε μία περιουσία στα τηλέφωνα;…  

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα δεν είναι τυχαία!  

Έγνοια της επίσημης πλευράς πρέπει να είναι η στήριξη της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας ή μήπως όχι; Στόχος της επίσημης πλευράς πρέπει να είναι η στήριξη του πλήρους καταρτισμένου εργαζόμενου εκπαιδευτικού ή όχι;

Στις κρίσεις των πολλαπλών τύπων, τους μπαμπούλες που παρουσιάζονται κατά καιρούς, στις ψευδαισθήσεις που δεν κατανοούμε ότι ζούμε, στην αντικειμενική πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπιστεί η δημόσια δωρεάν παιδεία είναι ο μοναδικός δρόμος διεξόδου!

*Εκπαιδευτικός